بررسي كاربرد فناوري واقعيت افزوده جهت ارائه الگوي طراحي عوامل كالبدي-فضايي

به دليل كاهش مساحت كاشانه‌ها در كلان‌شهرهاي ايران، فضاي باز مجتمع‌هاي مسكوني پذيراي برخي فعاليت‌هاي اجتماعي شده و بنابراين داراي اهميت روزافزوني شده‌اند. مطابق نظر پژوهشگران معماري و روانشناسي محيط، عوامل كالبدي بر احساس ساكنان تأثيرگذار بوده و باعث مي‌گردد ساكنان بيشتر از فضاي باز استفاده نمايند. حس اجتماعي يكي از عوامل كالبدي در فضاي باز مجتمع‌هاي مسكوني است كه كمتر موردتوجه قرارگرفته است. پس از بررسي‌هاي انجام‌شده در دو مجتمع مسكوني زيتون و فرهنگيان در شهر اصفهان، مشخص شد چهار عامل فضاي سبز عمومي، محل قرارگيري درختان، ارتفاع و ميزان سايه‌اندازي درختان و توفقگاه ها و نيمكت‌ها نسبت به ساير عوامل كالبدي بيشتر بر حس اجتماعي تاثيرگذار است. تاكنون هيچ پژوهشي به ارائه و بررسي تأثير ويژگي هاي ظاهري اين عوامل بر حس اجتماعي نپرداخته است. ليكن اين پژوهش مي كوشد تا روشي سودمند جهت ارائه الگوهاي طراحي عوامل كالبدي-فضايي ارائه نمايد. پس از بررسي‌هاي طيف وسيعي از فناوري‌هاي نوين، واقعيت افزوده به عنوان روشي جهت ارائه الگوي طراحي، توسط اين پژوهش انتخاب شده است و سپس به صورت عملي مورد آزمون قرار گرفت. در نمونه‌ي ساخته‌شده، تصويري از محيط واقعي گرفته شده و پس از پردازش، در يك نرم‌افزار واقعيت افزوده گنجانده مي‌شود. كاربر با استفاده از دوربين گوشي همراه تصوير واقعي و عنصر محيطي اضافه‌شده را مي‌بيند و مي‌تواند آن‌ها را با هم مقايسه كند و احساس خود در مورد اضافه شدن اين عنصر را بيان نمايد. نتايج اين آزمون عملي نشان مي‌دهد كه فناوري واقعيت افزوده نه تنها روشي مناسب و ايده‌آل جهت بررسي ارائه انواع، ابعاد و الگوي چيدمان عناصر كالبدي-فضايي در مجتمع‌هاي مسكوني است، بلكه توانايي بالقوه‌اي جهت بهره‌گيري در ديگر پژوهش هاي معماري را نشان مي دهد.