تطبيق امر زيبا و امر والاي كانت بر بازي هاي رايانه اي

در ابتداي ظهور بازي هاي رايانه اي، سرمايه گذاران بيش از هنرمندان و پژوهشگران اين عرصه به اين پديده نوظهور توجه نشان دادند. هرچند اين عدم توجه بيشتر به دليل ماهيت در ظاهر غيرهنري و صرفا تفريحي بازي هاي رايانه اي و همچنين فقدان ظرفيت و امكانات لازم براي ارائه فرم هاي هنري بود، اما با گذشت زمان و توسعه بازي هاي رايانه اي در تمامي جنبه هاي ممكن اين فرضيه به وجود آمد كه آيا مي توان بازي هاي رايانه-اي را در كنار ساير هنرها قرار داده، داوري زيباشناختي از آن ارائه داد؟ آيا اساس اين امكان وجود دارد كه براساس نظام هاي زيباشناختي فلسفي بازي هاي رايانه اي را به عنوان هنري بزرگ كه جامع هنرهاي ديگر است به رسميت شناخت؟ بدين منظور مقاله حاضر تلاش مي كند بازي هاي رايانه اي را به صورت كلي براساس معيارهاي زيباشناختي كانت مورد مطالعه قرار دهد و اين مساله را بررسي نمايد كه آيا براساس آموزه هاي زيباشناختي كانتي، مي توان بازي رايانه اي را يك هنر به حساب آورد يا اينكه اين پديده به صرف سرگرم كننده بودن، امكان ارزيابي زيباشناسانه را ندارد.