رابطه بين بازي هاي رايانه اي با رشد مسير شغلي نوجوانان

چكيده: هدف از اين پژوهش بررسي رابطه بين بازي هاي رايانه اي با رشد مسير شغلي نوجوانان شهر اصفهان بود. جامعه آماري، نوجوانان شهر اصفهان در سنين 11-18 ساله در سال تحصيلي 96-95 بود. روش نمونه گيري به صورت تصادفي است، تعداد 75 نفر پرسشنامه ها را تكميل كردند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه رشد مسير شغلي فرم كوتاه ويرايش استراليا(CDI-A-SE) و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روش آماري مورد استفاده هبستگي بود. نتايج حاصل از همبستگي نشان داد كه بين مدت زمان استفاده از بازي هاي رايانه اي با مكاشفه و طرح ريزي رابطه مثبت معناداري كشف شد اما رابطه معناداري بين مدت زمان استفاده از بازي هاي رايانه اي با اطلاعات شغلي و تصميم گيري به دست نيامد. در نوجواناني كه آرزوهاي شغلي و تحصيلي سطح بالايي داشتند، و در فضاي مجازي هم بازي مي كردند، بر اساس آزمون tيك گروهي مكاشفه، طرح ريزي، اطلاعات مسير شغلي و تصميم گيري معنادار شدند. بين نظارت والدين با زمان استفاده از اين بازي ها و احساس نياز به اين بازي ها رابطه مثبت معناداري كشف شد. بر اساس همبستگي في و كرامر(0.05) بين شغل مادر و زمان استفاده از بازي ها ، همچنين بين شغل مادر و احساس نياز به بازي هاي رايانه اي،بين سطح تحصيلات پدر و احساس نياز به استفاده از بازي هاي رايانه اي ارتباط معناداري وجود دارد. با توجه به اجراي پژوهش در جامعه نوجوانان شهر اصفهان نتايج پژوهش محدود به اين جامعه است و در تعميم نتايج بايد احتياط كرد