بررسي رابطه بين كاوشگري دانش آموزان دوره ابتدايي ناحيه 1 شهر قم با يادگيري پايدار

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير روش تدريس كاوشگري بر يادگيري پايدار درس علوم تجربي در دوره ي ابتدايي انجام گرفته است. طرح اين تحقيق شبه آزمايشي، تحقيق با طرح گروه كنترل نابرابر با پيش آزمون و پس آزمون مي باشد. جامعه آماري آن شامل، دانش آموزان پايه پنجم (دختر و پسر) دوره ابتدايي شهرستان قم ناحيه 1 به تعداد 1435 نفر بوده و به دليل شبه تجربي بودن تحقيق، در سطح اطمينان %95 و خطاي اندازه گيري %5=α از بين افراد جامعه آماري تعداد 80 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شده اند. ابزارگردآوري اطلاعات دفترچه شماره شش آزمون بين المللي تيمز 2011 مي باشد. نتايج اين پژوهش بعد از تجزيه و تحليل هاي آماري نشان داد كه در سطوح بازشناسي دانش، كاربرد دانش و تركيب دانش بين دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين تاثير روش تدريس كاوشگري بر يادگيري پايدار درس علوم تجربي معنادار است.