بررسي رابطه يادگيري مشاركتي با رضايت و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مدارس ابتدايي شهر قم

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي يادگيري مشاركتي بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي و رضايت از مدرسه دانش آموزان پسر ابتدايي شهر قم است. اين پژوهش از نوع مطالعات نيمه آزمايشي بوده و در آن از طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري شامل كليه ي دانش آموزان پسر پايه پنجم ابتدايي شهر قم به تعداد 1127 نفر مي باشد. نمونه-گيري براساس روش در دسترس كه در آن از بين دانش آموزان پسر پايه پنجم مقطع ابتدايي شهر قم مشغول به تحصيل، 40 دانش آموز انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و كنترل (20 نفر) قرار گرفتند. ابزار اين پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته، براي سنجش پيشرفت تحصيلي و سنجش رضايت از مدرسه بود كه قبل و بعد از جلسات آموزشي توسط گروه نمونه تكميل و به كمك نرم افزار spss19مورد تجزيه وتحليل قرارگرفت. در مرحله‌ نهايي داده ها‌ي حاصل با استفاده از آمار توصيفي و آزمون T نمونه مستقل و تحليل كوواريانس مورد تجزيه ‌و تحليل قرارگرفته و نتايج نشان داد: يادگيري مشاركتي بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي و رضايت از مدرسه تأثيرگذار است.