اثر بخشي آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي بر خودكارآمدي و خلاقيت دانش‌آموزان دختر پايه اول دوره‌ي اول متوسطه

اين پژوهش با هدف تعيين اثر بخشي مهارت‌هاي مقابله‌اي، بر عزت نفس و خودكارآمدي، دانش‌آموزان دختر پايه اول دوره‌ي اول متوسطه اهر انجام شده است. روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي و از نوع طرح‌هاي پيش‌آزمون‌ـ پس آزمون با گروه كنترل مي‌باشد. جامعه آماري شامل تمامي دانش‌آموزان پايه اول دوره‌ي اول متوسطه اهر در رده‌ سني (13 سال) و در سال تحصيلي 95-94 بوده كه حجم نمونه آن به تعداد 30 نفر از ميان جامعه كه خلاقيت و خودكارآمدي پاييني داشتند پس از ارائه آزمون خلاقيت CREEو آزمون خودكارآمدي عمومي شرر و آدامز انتخاب شدند و بصورت تصادفي در 2 گروه 15 نفري گزينش شدند. گروه آزمايش(‌گروهي كه تحت آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي 8 جلسه‌اي 5 /1 ساعته قرار گرفت و گروه كنترل يا بدون مداخله 15 نفري) كه هيچ آموزش مقابله‌اي دريافت نكرد. پس از پايان جلسات آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي هر دو گروه با هم مقايسه شدند تا اثر بخشي آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي در گروه آزمايش مشخص گردد.داده‌هاي حاصل با استفاده از تحليل آماري كوواريانس مورد بررسي قرار گرفت نتايج اين پژوهش ضمن همسويي تقريبي با يافته‌هاي پژوهشي ديگر تأكيد مي‌كند كه آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي در جهت كنار آمدن دانش‌آموزان با چالش‌هاي زندگي و افزايش خلاقيت و ايجاد باورهاي خودكارآمدي در آنها موثر بوده است.