اثر تكاليف تعاملي در يادگيري و يادداري رياضي

مقاله حاضر به بررسي تأثير تكاليف تعاملي بر يادگيري و يادداري رياضي دانش‏آموزان بوده است. اين مقاله برگرفته از تحقيق كاربردي است كه به روش شبه آزمايشي طرح پيش آزمون – پس آزمون انجام شده است. جامعه آماري پژوهش عبارت بود از دختران مقطع متوسطه پايه نهم شهر تهران كه يك نمونه آماري 60 نفره در دو گروه گواه و آزمايش به روش در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته‏اند. طرح پژوهش به مدت 8 جلسه در دو گروه آزمايش و گواه طراحي و اجرا شد. گروه گواه با روش سنتي مبحث حجم و مساحت رياضيات پايه نهم را آموزش ديدند، در اين گروه تكاليف انفرادي به دانش آموزان داده شد، اما در گروه آزمايش پس از ارايه آموزش تكاليف تعاملي طراحي و در گروه‏هاي 5 نفره به آنها ارايه شد. پيش از شروع دوره، آموزش يادگيري درس رياضي به‏عنوان پيش آزمون و در پايان طرح نيز آزمون مذكور به‏عنوان پس آزمون در ميان گروه گواه و آزمايش اجرا شد. همچنين پس از 2 هفته آزمون يادداري اجرا شد. آزمون مذكور از نظر روايي صوري و محتوايي توسط دو تن از معلمان رياضي مقطع متوسطه و استاد راهنما مورد تاييد قرار گرفته بود. همچنين پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 89/ 0 محاسبه شده بود. در تحليل داده‏ها از شاخص‏هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و واريانس) و آمار استنباطي از تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج بررسي فرضيه‏ها نشان داد: استفاده از تكاليف تعاملي بر يادگيري و يادداري درس رياضي دانش‏آموزان نسبت به آموزش سنتي موثرتر است.