مروري بر نقش اساتيد و روشهاي نوين ياددهي-يادگيري در نظام يادگيري الكترونيكي

اين پژوهش به روش اسنادي و به صورت تحليلي ـمقايسه اي به بررسي تغييراتي كه مي بايست به واسطه استفاده از آموزشهاي الكترونيكي،در نظام آموزشي ايجاد شود مي پردازد.در اين تحقيق فراهم كردن محتواي آموزشي مناسب،انتخاب رويكردهاي آموزشي مطابق با كاربرد فناوري هاي نوين وتغيير نقش اساتيد در آموزش هاي الكترونيكي مورد بررسي قرار گرفته است.بررسيها نشان داد كه محتواهاي آموزشي موجود،متناسب با آموزشهاي سنتي مي باشند و از كاركرد كمي در آموزشهاي الكترونيكي برخوردار هستند.همچنين بهتر است در تهيه مطالب آموزشي جديد،مطابق با توانمنديهاي فناوريهاي نوين آموزشي،از مسايل واقع گرايانه و چالش برانگيز به گونه اي استفاده شود كه فراگير را در دستيابي به اهداف مورد نظر ياري نمايد.رويكرد آموزشي ساختن گرايي،كه بر پايه آن دانشجويان با همديگر كار مي كنند تا به هدفهايي مشترك كه براي كل گروه و همچنين تك تك افراد گروه اهميت دارد دست يابند،از راهكارهاي موثر جهت دستيابي به اهداف آموزش الكترونيكي معرفي گرديد. در محيط جديد نقش اساتيد،به راهنماي آموزشي و طراح آموزشي تغيير يافته و فراگير به عنوان محور فرايند يادگيري قرار خواهدگرفت.در اين مقاله همچنين پژوهشگر سعي دارد با عنايت به محدوديت هاي موجود،به تبيين چشم انداز آينده نظام الكترونيكي تعليم وتربيت در ايران بپردازد.