«آموزش» مهمترين ركن امر به معروف و نهي از منكر در نظام آموزش و پرورش

در مسير تربيت دانش آموزان، مشاهده مي شود كه نسبت به تذكرات اخلاقي در كلاس نه تنها توجه نمي كنند، بلكه برخي اوقات، لجاجتشان برانگيخته مي شود. به اين منظور و با توجه به سيره اهل بيت عليهم السلام و آموزه هاي دين اسلام، بايد شيوه اي استنباط شود كه وجدان و فطرت خفته هر شخص در قبال شنيدن ارزش ها و ضد ارزش ها عكس العمل منفي نشان ندهد.چون گوشزد كردن ارزش ها و ضدارزش ها با فريضه «امر به معروف و نهي از منكر» ارتباط وثيقي دارد، بايد در نظام آموزشي نيز اين فريضه را بيش از پيش مدّ نظر قرار داد و با مباني و روش هاي آن بيشتر آشنا شد.در اين ميان روايتي از امام صادق عليه السلام مبني بر جنبه آموزشي امر به معروف و نهي از منكر به كمك نويسنده آمده است كه در نهايت به وسيله آن، اين مطلب را اثبات مي كند كه در نظام آموزشي كشور، يك معلم يا مربي علاوه بر اينكه سعي مي كند مطالب درسي را با شيوه درست و كارآمد به دانش آموزان تفهيم كند، بايد ارزش ها و ضدارزش هاي اخلاقي را نيز با روشي هوشمندانه به دانش آموز بياموزد كه در پايان امر، خود دانش آموز با وجدان پاك و فطرت كمال جويش دست به انتخاب كار درست بزند.شايان ذكر است نويسنده مقاله، از روش اقدام پژوهي نظام آموزش و پرورش به منظور كاربردي كردن «امر به معروف و نهي از منكر» در اين نهاد بزرگ و تأثيرگذار آموزشي و پرورشي بهره برده است. بنابراين نگارنده اين پژوهش، علاوه بر بهرهگيري از روش كتابخانهاي، از روش ميداني نيز استفاده نموده است و از اين جهت مي توان اين پژوهش را در حوزه «اخلاق كاربردي» تعريف كرد.