شناسايي مولفه‌هاي نظام آموزش از دور ايران و الگوسازي براي آن

تحقيق حاضر شناسايي مولفه هاي نظام آموزش باز و از دور در دانشگاه پيام نور به عنوان متولي و مجري آموزش باز و از دور در ايران و ارائه مدلي براي آن، در قالب روش توصيفي - پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق كليه اعضاي علمي دكتري پيام نور در سال تحصيلي 95-94 به تعداد 1321 نفر بودندكه از اين تعداد 364 نفر به صورت نمونه گيري تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته بود كه بر اساس مباني نظري و پيشينه تحقيق تنظيم شده است. روايي پرسشنامه ها توسط صاحبنظران مورد تاييد قرار گرفت و پايايي آن نيز از طريق ضريب آلفاي براي نظام آموزش باز و از دور 898/0 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل دادها نيز، از آمار توصيفي و استنباطي (تحليل عاملي و تحليل مسير) استفاده شد. بعد از تجزيه و تحليل(تحليل عاملي)، نظام آموزش باز و از دور به ترتيب اولويت داراي 3 مولفه اصلي فناوري، تعامل، امكانات و 29 شاخص شد. بر اساس اولويت بندي مولفه ها و شاخص هاي آموزش باز و از دور و با استفاده از نرم افزار ليزرل53/8 (تحليل مسير)، مدل نظريي و ساختاريي ارايه گرديد كه نشان مي دهد، اگر آموزش باز و از دور به همراه مولفه ها و شاخص هاي آن در دانشگاه هاي داراي نظام باز و از دور به خوبي طراحي، توليد، اجرا و ارزشيابي شود، منجر به يادگيري در افراد مي شود.