بررسي تطبيقي ديدگاه ها و رويكردهاي طراحي آموزشي، با سطوح نظام آموزشي حوزه‌هاي علميه خواهران و ارائه الگوي مناسب

مطالعه حاضر با هدف بررسي تطبيقي ديدگاه ها و رويكردهاي طراحي آموزشي با سطوح نظام آموزشي حوزه‌هاي عليمه خواهران جهت شناسايي نظام آموزشي مطلوب و ارائه الگوي مناسب انجام شد. جامعه پژوهش شامل كليه اسناد بالادستي، كتب درسي و نظام آموزشي مركز مديريت حوزه هاي علميه خواهران بود. روش انتخاب نمونه يا واحد تحليل در اين مطالعه نمونه گيري نظري و هدفمند بود. اجراي اين پژوهش در سه مرحله و به روش تحليلي - اسنادي انجام گرفت: مرحله اول) شناسايي الگوها و رويكردهاي طراحي آموزشي، مرحله دوم) تحليل سطوح نظام آموزشي مركز مديريت حوزه علميه خواهران و مرحله سوم) تطبيق و طبقه بندي مولفه هاي طراحي آموزشي با سطوح مركز مديريت حوزه خواهران بود. در تحليل و تطبيق مولفه هاي سطوح آموزشي با مولفه هاي (رويكردهاي) طراحي آموزشي از دو روش كيفي تطبيق ماتريسي و پيوستاري استفاده شد. يافته ها نشان مي دهد كه نظام آموزشي حوزه علميه خواهران داراي سطح دوم، سوم و چهارم مي باشد كه هدف غالب هر كدام از سطوح به ترتيب عبارتند از نظام آگاهي دهنده، توانايي دهنده و خلاق. اهداف سه گانه در هر سطوح به لحاظ كميت و كيفيت به اقتضاي مولفه هاي آموزشي سطح در پيوستار قرار دارد. هر كدام از اهداف سه گانه يافت شده در چهار مرحله؛ شكل گيري، ايجاد، رشد و توسعه تحقق مي يابد. به عنوان نتيجه نظام آموزشي حوزه علميه خواهران از الگوي طراحي آموزشي مارپيچي و توسعه يابنده در سطوح و درون هر سطح تبعيت مي كند.