اجراي برنامه درسي با رويكرد معنوي و تاثير آن در جامعه

ارزيابي ها نشان مي دهد كه در مراكز و نظام هاي آموزشي و تربيتي به بعد معنوي به صورت كاربردي و عملي توجه لازم نشده است. سوال اين نوشته اين است كه از چه راهي مي توان معنويت را به صورت كاربردي در بين افراد به خصوص فراگيران گسترش داد؟ هدف اين مقاله بيان بعد معنوي انسان و ارائه ديدگاه صاحب نظران در خصوص معنويت است. بررسي رويكردهاي معنوي كاربردي و ارائة عناصر اصلي ديدگاه معنويت گرا در برنامة درسي است. و تاثير اين برنامه ها در معنويت و روحيات اخلاقي افراد مي باشد. كه به صورت كتابخانه اي و با استفاده از روش تحليل و توصيف به موضوع پرداخته شده است.نتيجه تحقيق ، نقص هاي موجود در برنامه هاي آموزشي و تربيتي را نشان مي دهد و نياز جامعه تعليم و تربيت را در مباحث معنوي كاربردي بيان مي كند. و اينكه برنامه ريزي درسي اگر با شناخت ، عاطفه و عمل همراه باشد مي تواند موثر باشد .و لازم است برنامه ها طوري طراحي شود كه عقلانيت و ارزشها با هم نهادينه شوند، تا جلوي آسيب هاي اجتماعي گرفته شود. و چنانچه دانش و آگاهي از روي اختيار باشد، عميق تر خواهد بود.و اثر آن ريشه اي و پايدارتر مي باشد.و در نهايت راهبردي كردن مسائل معنوي مي تواند معضلات و مشكلات اخلاقي جامعه را رفع كند. و رويكرد معنوي به كتب درسي مي تواند توانمندي ها و اعتقادات فراگيران را بالا برده و در ايجاد يك جامعه سالم موثر باشد.