ارائه ساختاري به‎منظور مديريت تلفيقي منابع آبي با استفاده از الگوريتم ژنتيك چند هدفه

سير گسترده فعاليت‎ در زمينه‎هاي مختلف بهره‎برداري از منابع آب سطحي و زيرزميني و عدم لحاظ نمودن پايداري سيستم‎هاي منابع آبي، ضرورت ارائه راه‎كارهاي مناسب مديريت تلفيقي منابع مذكور را ايجاب مي‎نمايد. در مطالعه حاضر از الگوريتم ژنتيك چند هدفه (NSGAП)، جهت مديريت پايدار منابع آبي در حوضه آبريز دشت يزد- اردكان استفاده گرديد. توابع هدف مساله شامل حداكثر نمودن منافع اقتصادي بهره‎برداران و حداقل تخطي از اولويت‎هاي تخصيص بودند. شرط تضمين پايداري منابع آب زيرزميني منطقه و حداكثر ظرفيت آب انتقالي، به‎صورت محدوديت وارد مدل گرديدند. درتحقيق حاضر، مدل‎سازي تخصيص به دو صورت انجام شد. در حالت اول كه به آن مدل ماهانه نيز مي‎گوييم، مقادير تخصيص به نياز بهره‎برداران، ذخاير قابل برداشت منابع آب انتقالي و آبخوان زيرزميني، به‎صورت ماهانه در نظر گرفته شد. در حالت دوم يا مدل سالانه، مقادير تخصيص به نياز بهره‎برداران و ذخيره قابل برداشت منبع آب انتقالي، به‎صورت ماهانه و ذخيره قابل برداشت آبخوان زيرزميني به‎صورت سالانه وارد مدل گرديد. نتايج بيانگر عملكرد بهتر الگوريتم NSGAП در حالت مدل سالانه مي‎باشد. به‎طوريكه استفاده از اين رويكرد، باعث افزايش قابل توجه مقدار تابع هدف اقتصادي و بهبود مقادير مربوط به شاخص‎هاي ارزيابي سيستم‎هاي تامين آبي گرديده است.