نقش بهره‌برداران در حفاظت و مديريت حوضه آبخيز

با جهت‌گيري محوريت مردم در امر توانمند سازي توسعه پايدار، دانش بومي و مشاركت مردمي مهمترين بخش در روش‌ها و آگاهي‌هاي محلي در اين زمينه مي‌باشد. دانش بومي نتيجه‌ي سال‌ها تجربه‌ گروه‌هايي از مردم مي‌باشد كه براي حل مشكلات خود، با استفاده از منابع در دسترس در محيط آنرا بكار و تجربه كرده‌اند. در واقع دانش بومي با شرايط بومي و محلي كاملا سازگار مي‌باشد و به بهره‌بردارن در مديريت پايدار آبخيزها كمك مي‌كند تا نقش فعال‌تري در توسعه پايدار منابع طبيعي داشته باشند. در نتيجه قدم اول براي كاهش و يا حل مشكلات جوامع در عرصه‌هاي آبخيز رجوع به دانش بومي است. در سال‌هاي اخير تلاش‌هاي فراواني در راستاي ارتقاي سرمايه‌هاي اجتماعي و اقتصادي در حفاظت از منابع طبيعي انجام شده و يا در حال انجام مي‌باشد كه با توجه به گسترش ابعاد مسائل محيط‌زيست، جلب مشاركت مردمي ضروري است. در همين راستا مشاركت جوامع محلي و دانش بومي، نقش قابل توجهي در عرصه‌هاي زيست‌محيطي كشور مي‌تواند فراهم كند. لذا با توجه به اين مهم مشاركت مردم در روند توسعه و مديرت آبخيز از نظر صاحب نظران توسعه از چنان اعتباري برخوردار است كه بعضا توسعه را معادل مشاركت مي‌دانند كه بدون دستيابي به آن توسعه پايدار روستايي ميسر نخواهد.