شماره ركورد كنفرانس :
4253
عنوان مقاله :
برآورد بهترين توزيع احتمالاتي بر مقادير SPEIدر استان هرمزگان
پديدآورندگان :
محمود زاده فوزيه دانشجوي دوره كارشناسي ارشد، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه هرمزگان , بذر افشان ام البنين O.Bazrafshan@hormozgan.ac.ir نويسنده مسئول و استاديارگروه مرتع و آبخيزداري، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه هرمزگان
كليدواژه :
شاخص بارش- تبخير و تعرق استاندارد شده (SPEI). توزيع پيرسون تيپlll , استان هرمزگان , روش هارگريوز- ساماني
عنوان كنفرانس :
يازدهمين همايش ملي علوم و مهندسي آبخيزداري - توسعه مشاركتي در مديريت حوزه هاي آبخيز
چكيده فارسي :
شاخص بارش- تبخير و تعرق استانداردشده (SPEI) از تفاوت بين مقداربارندگ (P ) و مقدار تبخير و تعرق پتانسيل (PET) محاسبه ميگردد. در اين تحقيق به منظور ارزيابي بهترين توزيع احتمالاتي بر مقادير SPEI از آمارهواشناسي هفت ايستگاه سينوپتيك در استان هرمزگان طي سال هاي 1985تا 2014 ميلادي استفاده شد. نخست براي محاسبه تبخير و تعرق از سه روش بلاني‌كريدل، تورنوايت و هارگريوز- ساماني استفاده شد. و با روش تبخير و تعرق مرجع با استفاده از ضريب همبستگي R و ضرايب خطاي RMSE و MAE مورد مقايسه قرار گرفت. براساس نتايج، در تمامي ايستگاه‌ها بجز سيري، روش هارگريوز- ساماني داراي بالاترين كارايي بوده و براي ايستگاه سيري طبق نتايج روش بلاني كريدل انتخاب گرديد. با استفاده از برنامه Easy fit و با استفاده از سه آماره كولموگوف- اسميرونوف، اندرسون- دارلينگ و كاي اسكور بهترين توزيع احتمالاتي برمقادير SPEI مورد آزمون قرار گرفت. مقايسه توزيع انتخابي SPEI نشان مي‌دهد كه توزيع پيرسون نوع lll به‌طور مداوم بهترين تناسب را در تمام ايستگاه‌ها، توليد مي‌كند. و تنها در ايستگاه سيري توزيع GEV بهترين پاسخ را ارائه نموده است. براين اساس مي‌توان نتيجه گرفت، بهترين روش جهت براورد تبخير و تعرق در اقليم مشابه در استان هرمزگان روش هارگريوز روش مناسبي خواهد بود. از طرفي در برازش بهترين توزيع بر مقادير SPEI ماهانه، توزيع پيرسون تيپ سه بعنوان توزيع غالب معرفي ميگردد
