ارزيابي مناطق مستعد تغذيه آب زيرزميني با روش MIF و با استفاده از GIS در دشت مركزي خرم آباد

باتوجه به افزايش جمعيت جهاني و كاهش منابع آب، مقدار آب دردسترس افراد به طور چشمگيري درحال كاهش است و اهميت شناسايي مناطق مستعد براي تغذيه مصنوعي آبخوانها را بيش از پيش بالا برده است. دراين تحقيق با استفاده از ميزان اثر گذاري لايه¬هاي مختلف بر يكديگر و روش عوامل چندگانه تاثيرگذار به تعيين مناطق داراي پتانسيل تغذيه آب زيرزميني پرداخته شده است. در اين روش ابتدا لايه¬هاي اثرگذار بر تغذيه آبخوان شامل: ارتفاع، شيب، جهت شيب، خاك¬شناسي، سنگ-شناسي،كاربري اراضي، فاصله از رودخانه، شاخص رطوبت توپوگرافي و شاخص توان جريان شناسايي و در نرم افزار Arc GIS10.2 به شكل رقومي در آمدند. به منظور تعيين پتانسيل مناطق مختلف دشت خرم آباد براي تغذيه مصنوعي از روش عوامل چندگانه تاثيرگذار استفاده گرديد. با توجه به اثرگذاري لايه¬هاي مختلف بر يكديگر به هر اثرگذاري زياد امتياز 1 و به هر اثرگذاري كم امتياز0.5 داده شد. مجموع امتياز هر لايه در اين مرحله در امتيازات مربوط به هر طبقه از لايه¬هاي مجزا كه بر اساس دانش شخصي تعيين شده بود ضرب شده و وزن نهايي هر لايه به دست آمد. با وزن نهايي به دست آمده نقشه پتانسيل تغذيه دشت مركزي خرم آباد تهيه و نهايتا به پنج طبقه كلاس يندي شد. به منظور تعيين صحت نقشه نهايي، از يكسان بودن سطح آب چاه¬هاي مشاهداتي كه به طور تصادفي انتخاب شده بودند و طبقه به دست آمده از نقشه پتانسيل تغذيه مصنوعي كه اين چاه¬ها در آن قرار داشتند استفاده شد. نتايج نشان دادند كه براي تغذيه مصنوعي به طور كلي 65% از كل دشت خرم آباد براي تغذيه آبخوان داراي شرايط متوسط تا خيلي خوب مي¬باشد و بهترين منطقه براي اين منظور در بخش شمال و شمال شرقي دشت خرم آباد قرار دارد.