بررسي تغييرات كاربري اراضي و اثر آن بر پاسخ هاي هيدرولوژيك زير حوضه هاي بالادست سد گلپايگان در 30 سال اخير

چكيده تغييرات كاربري اراضي به دليل توسعه در حوضه هاي آبخيز امري اجتناب ناپذير است . اين مقااله به بررسي تغييرات ميزان توليد رسوب و توان توليد سيلاب در زير حوضه ها در اثر تغيير كاربري اراضي مرتعي مي پردازد. بدين منظور يكي از حوضه هاي آبخيز بالدست سد گلپايگان با توجه به موقعيت جغرافيايي و خصوصيات هواو اقليم شناسي و ساير شاخص هاي اكولوژيك, پوشش گياهي و ادافيك خود در نظر گرفته شدند نقشه كاربري اراضي فعلي و قبلي در مقياس 1:25000 براي اولين بار در اين تحقيق تهيه گرديد.بدين منظور از عكسهاي هوايي 1:55000,1:20000و1:40000استفاده شد وسه نقشه كاربري اراضي كه شامل نقشه كاربري اراضي فعلي, فعلي و نقشه كاربري اراضي حداقل مربوط به 10سال گذشته و نقشه كاربري اراضي مربوط به 30 سال گذشته تهيه گرديد . به اراضي ديم, 7/10درصد به اراضي كشاورزي آبي و در حدود 23/0درصد به باغات تبديل شده است. در زير حوضه هايي كه ميزان تغيير كاربري اراضي بيشتر بوده است, افزايش ميزان سيلاب،رسوب دهي و فرسايش به خوبي مشاهده مي گردد. تغيير كاربري اراضي مرتعي باعث تغيير و تحولات عمده در خصوصيات فيزيكي و هيدرولوژيك خاك و تغيير در ميزان و نوع پوشش گياهي و توانايي خاك و پوشش گياهي در حفاظت از خاك و جلوگيري از توليد رسوب گرديده است و بالطبع ساير خصوصيات اكوسيستم رانيز تحت تاثير خود قرار داده است.خصوصيات پوشش گياهي در مراتعي كه تحت چراي شديد قرار داشته اند به شدت تغيير يافته است. از جمله اين عوامل مي توان به پوشش تاجي، لاش و لاشبرگ، تراكم پوشش گياهي، تركيب گونه هاي موجود و زاد آوري گونه هاي مرغوب اشاره كرد