تأثير پوشش گياهي منقطع و رديفي سيلابدشت بر انتقال آلاينده¬ها در رودخانه¬ها

محدوديت منابع آب و تخليه انواع فاضلاب‌هاي صنعتي به آبراهه¬‌ها، سبب توجه بسياري از پژوهشگران مهندسي رودخانه به نحوه‌ي انتقال و جابه‌جايي و تغييرات غلظت يك توده از مواد آلاينده در پايين دست محل تزريق توسط جريان مي شود. افزايش احتمالي آلودگي آبراهه‌ها در اثر فعاليت‌هاي انساني و صنعتي منجر به تشديد طرح كنترل كيفيت آب ها گرديده است همچنين پيامد‌هاي اجتماعي و اقتصادي ناشي از مصرف مستقيم و غير مستقيم آب آلوده اهميت اين كنترل را افزايش داده است. گياهان موجود در سيلابدشت باعث پيچيدگي ساختار جريان در مقاطع مركب مي¬شود. با اين وجود گياهان ميتوانند تاثير به سزايي در بهبود كيفيت آب به علت توانايي در جذب و رقيق سازي آلاينده‌ها ايجاد كنند. در اين تحقيق، به بررسي آزمايشگاهي تاثير دو چيدمان رديفي و منقطع درختان روي سيلابدشت و همچنين عمق نسبي بر ضريب انتشار طولي و نحوه‌ي تغيير غلظت در پايين‌دست آلودگي در يك فلوم با مقطع مركب مستطيي پرداخته شده است. تغييرات غلظت با تصويربرداري از ابر آلودگي و استفاده از تكنيك پردازش تصوير در نرم افزار متلب بررسي شده‌ است. نتايج نشان مي‌دهد با افزايش عمق نسبي ضريب انتشار طولي افزايش مي‌يابد، به گونه‌اي كه ضريب انتشارطولي در اعماق نسبي نسبتاً زياد نسبت به حالت بدون پوشش گياهي تا ميزان 86 % درصد افزايش مي-يابد. با حركت توده ردياب به پايين¬دست، مقدار حداكثر غلظت كاهش يافته و ابر آلودگي كشيده¬تر مي¬شود