خشونت كلامي صادق هدايت: تأثير اختلال دوقطبي

Sadegh Hedayat s Linguistic Violence: The Effect of Bipolar Mood Disorder

پژوهش حاضر به بررسي حوزه‌هاي معنايي دورۀ هيپومانيا و ويژگي‌هاي رواني به ويژه خشونت در نامه‌هاي صادق هدايت مي‌پردازد. از آنجايي كه دو حوزۀ معنايي برجستۀ مربوط به دورۀ هيپومانيا در اختلال دوقطبي خشم و سرخوشي است، اين پژوهش سعي بر آن دارد تا از طريق بررسي حوزه‌هاي معنايي دريابد كه صادق هدايت به عنوان يك فرد دوقطبي بيشتر از ابزار خشونت در دورۀ هيپومانيا استفاده مي‌كرده است يا سرخوشي. در اين مطالعه، از نامه‌هاي صادق هدايت مربوط به دورۀ هيپومانيا استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از حوزه‌هاي معنايي و همچنين ابزارهاي كمي استفاده شده است. نتايج پس از بررسي زباني هر نامه بيان‌گر آن است كه خشونت زباني به طور برجسته در نامه‌هاي مربوط آشكار است و صادق هدايت را مي‌توان از جمله افراد دوقطبي دانست كه از ابزار زباني خشونت بيشتر از ساير ويژگي‌ها در دورۀ هيپومانيا استفاده كرده است.

This research studies the semantic fields associated with hypomania and psychological features, especially violence, in Sadegh Hedayat s letters. Given the fact that euphoria and anger are two significant semantic fields, this study aims to investigate whether Hedayat used anger more than euphoria or not. In this research, Hedayat s letters related to hypomanic episode are used. Semantic fields are used as theoretical framework. The results show that linguistic violence are considerably used and Hedayat can be considered as a bipolar man using violence more than other features in hypomanic episode.