مروري بر كاربرد فناوري نانو در حذف آلاينده ها ي فلزي از پساب ها ي صنعتي

يكي از چالش هاي قرن حاضر، تامين آب پاك و قابل مصرف مي باشد. با توجه به جمعيت، فعاليت هاي انساني و توسعه و صنعتي شدن كشورها، تغييرات آب و هوايي و تغيير كيفيت آب، با افزايش تقاضاي آب پاك در سراسر جهان مواجه هستيم. بنابراين نياز به نو آوري در فناوري تصفيه ي آب و فاضلاب ها، در جهت استفاده ي مناسب از منابع آب آلوده، افزايش پيدا كرده است. با توجه به خواص منحصربه فرد نانومواد، كاربردها و مزاياي استفاده از آن ها نسبت به همتايان بزرگ خود، مي توان فيلترهاي نانوليفي را به منظور جايگزيني پيشرفته براي روش هاي متداول در صنعت تصفيه ي آب به كار برد. غشاهاي اليافي، شامل منسوجات بافته شده و بي بافت براي بهبود كيفيت آب استفاده شده است، كه در اين ميان منسوجات بي بافت به دليل خواص منحصر به فرد، مانند نسبت بالاي سطح به حجم مخصوص، اتصال خوب منافذ، پتانسيل شيميايي و عملكرد بالاي فيلتراسيون در مقياس نانو، معمولا بيشترين كاربرد را در صنعت تصفيه ي آب دارند و عواملي همچون ماهيت مواد پليمري، سطح نانو الياف الكتروريسي شده و اندازه ي منافذ نانو الياف، بر روي عملكرد فيلتراسيون نانوليفي تاثير مي گذارد. براي درك بهتر و نشان دادن اهميت و راهنماي توسعه ي فناوري نانو در بحث تصفيه ي آب از آلاينده هاي فلزي، مقايسه اي بين روش هاي تصفيه ي قديمي و روش جديد، مورد نياز است، تا مواردي همچون هزينه ها-ي مربوطه، ميزان انرژي ، نحوه ي اجراي فناوري ها و بازسازي محيط زيست پس از اجراي عمليات تصفيه، مقايسه شوند. اگر چه روش هاي مبتني بر فناوري نانو، هزينه بر است، اما در بررسي هاي انجام شده، متوجه مواردي شده ايم كه در آن ها، استفاده از فناوري نانو جايگزين ارزان تر و موثرتري براي تكنيك هاي جداسازي قديمي مي باشد. اين مقاله مروري است بر كاربرد فناوري نانو به منظور غشاهاي تصفيه كننده ي آب.