بررسي رابطه بين كيفيت حاكميت شركتي و كيفيت سود با تاكيد بر كارايي مديريت سرمايه در گردش به عنوان متغير ميانجي در شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه بين كيفيت حاكميت شركتي و كيفيت سود با تاثيركارايي مديريت سرمايه در گردش به عنوان متغير ميانجي در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. اندازه گيري حاكميت شركتي بر اساس آيين نامه نظام راهبري شركتي مصوب سال 1386 و همچنين مباني نظري مربوطه ، در قالب 69 عامل،كيفيت سود طبق مدل مك نيكولز(2002) وكارايي مديريت سرمايه در گردش با چرخه تبديل وجه نقد بوده است. براي دستيابي به اين هدف گزارش هاي مالي 96 شركت طي دوره هاي مالي 83 تا 92 استفاده شده است. در پژوهش حاضر؛ آزمون فرضيه ها با استفاده از روش رگرسيوني چند متغيره بر اساس داده هاي تلفيقي انجام گرفته است. نتايج پژوهش با استفاده از آزمون سوبل بيانگر اين است كه بين كيفيت حاكميت شركتي با كيفيت سود با تاثير كارايي مديريت سرمايه در گردش به عنوان متغير ميانجي رابطه معناداري وجود دارد.