تبيين روابط ميان بازده سهام و ريسك سيستماتيك در اقتصاد كشورهاي اسلامي

درجه ريسك پذيري در سرمايه گذاران مختلف متفاوت بوده و سرمايه گذاراني كه ريسك بالايي را مي پذيرند، انتظار بازدهي بالايي را دارند و بالعكس سرمايه گذاران ريسك گريز با كاهش مخاطره ريسك بازده كمتري را دريافت مي كنند. از اين رو ريسك و بازده در امور سرمايه گذاري و تامين مالي جزء جدايي ناپذير از يكديگر بوده و در كنار يكديگرند. هدف اين پژوهش تعيين رابطه بين بازده و ريسك سيستماتيك در اقتصاد كشورهاي اسلامي مي باشد، تحقيق حاضر يك مطالعه پيمايشي است و از نظر زمان يك تحقيق كاربردي و مقطعي است. در پژوهش حاضر تعداد 11 بورس اوراق بهادار كشورهاي اسلامي در يك بازه زماني 5 ساله، از سال 1389 تا 1393، بعنوان نمونه آماري پژوهش انتخاب شده اند. ابزار گردآوري داده ها بر اساس آمار ثبتي بورس اوراق بهادار كشورهاي اسلامي مي باشد كه سري زماني تحقيق براي سال هاي 1389 الي 1393 است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل موجك، و توسط نرم افزار SPSS و روش رگرسيون انجام گرفت. نتايج بدست آمده بيانگر اين است كه، بين بازده و ريسك سيستماتيك در افق زماني ميان مدت در دوره هاي پرنوسان رابطه ي معناداري وجود دارد، و همچنين ميان ريسك سيستماتيك و بازده سهام در دوره هاي پرنوسان و در افق زماني بلندمدت رابطه ي معناداري وجود دارد، همچنين ميان ريسك سيستماتيك و بازده ي سهام در بورس كشورهاي اسلامي در دوره هاي كم نوسان و در افق زماني ميان مدت رابطه ي مثبت معناداري وجود دارد، و نيز رابطه ي معناداري ميان ريسك سيستماتيك و بازده ي سهام در بورس كشورهاي اسلامي در دوره هاي كم نوسان و در افق زماني بلندمدت 182 روزه مورد تاييد قرار مي گيرد.