تأثير عامل رفتاري اطمينان بيش از حد مديريت بر ساختار سرمايه (اهرم مالي) شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير عامل رفتاري اطمينان بيش از حد مديريت بر ساختار سرمايه(اهرم مالي) شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. دوره زماني پژوهش، 1392-1386 بوده و بر اساس روش حذفي، تعداد 153 شركت انتخاب شده است. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش در حالت تلفيقي (تركيبي)، از مدل هاي رگرسيوني چند متغيره از نرم افزار EViews استفاده شده است. در اين پژوهش، ساختار سرمايه (اهرم مالي)، متغير وابسته و اطمينان بيش از حد مديريت (بر اساس دو معيار مخارج سرمايه اي و سرمايه گذاري بيش از حد در دارايي ها)، متغير مستقل بوده و از متغيرهاي كنترلي مؤثر بر ساختار سرمايه نيز شامل اندازه ي شركت، فرصت هاي رشد، سودآوري، نقدينگي و دارايي هاي مشهود استفاده شده است.يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه سرمايه گذاري بيش از حد در دارايي ها بر ساختار سرمايه (اهرم مالي) شركت هاي بورسي، تأثير ندارد. اين در حالي است كه تأثير مخارج سرمايه اي بر ساختار سرمايه (اهرم مالي)، منفي و معني دار است. همچنين تأثير اندازه ي شركت بر ساختار سرمايه (اهرم مالي)، مثبت و تأثير سودآوري و نقدينگي بر ساختار سرمايه (اهرم مالي)، منفي بوده است. با توجه به نتايج حاصله، پيشنهاد مي شود كه تأمين كنندگان مالي شركتهاي بورسي و به ويژه وام دهندگان در تعيين ظرفيت بدهي شركتهاي بورسي، عامل رفتاري اطمينان بيش از حد مديريت را مدنظر قرار دهند.