مديريت دانش، التزام و چالشهاي كاربست مديريت دانش در سازمانهاي دولتي

در دنيايي زندگي مي كنيم كه تغييرات، سريع جهاني مي شوند. واژه هايي مثل اقتصاد دانشي، سازمان هاي دانشي و دانشگران براي ما روز به روز مانوس تر مي شوند. تغييرات سريع، در كنار چالش ها، فرصت هايي را نيز در اختيار سازمان ها اعم از خصوصي و دولتي قرار داده است. حدود دو دهه است كه مفهومي با عنوان مديريت دانش در كنار ساير عوامل موثر بر موفقيت سازمان ها همچون سرمايه انساني، سرمايه مالي، سرمايه تكنولوژيكي و ... نقشي موثر در در عرصه سازمان و مديريت ايفا مي كند. در سالهاي اخير سازمان ها و شركت هاي مختلف پيوستن به روند دانش را آغاز كرده و در تلاش هستند كه به يك سازمان يادگيرنده تبديل شوند. سازماني كه توانائي انطباق مناسب و سريع با محيط پويا، متغير و رقابتي اطراف خود را داشته باشد. مديريت دانش به عنوان يك استراتژي كسب و كار به منظور ايجاد يك سازمان يادگيرنده به كمك سازمان ها ميآيد و طي آن سازمان به توليد ثروت از دانش و يا سرمايه فكري خود مي پردازد. در اين مطالعه كه به روش مروري انجام گرفته است و نتايج حاصل با بررسي و مطالعه كتب و مقالات تخصصي به دست آمده، پس از تبيين مفهوم دانش و مديريت دانش، سعي گرديده ابتدا به اهميت مديريت دانش و رشد و توسعه آن در دنياي امروز و سپس به ضرورت استقرار مديريت دانش در سازمان هاي دولتي و پيچيدگي ها و مولفه هاي كليدي آن پرداخته شود. در ادامه به همراه نتيجه گيري، پيشنهاداتي نيز در جهت اجراي موفقيت آميز مديريت دانش در سازمان ها ارائه شده است.