بررسي ارتباط سلامتي معنوي و افسردگي

سلامت معنوي يكي از ابعاد مهم سلامت در انسان محسوب مي شود. به‌طور كلي سلامت معنوي ارتباط هماهنگ و يكپارچه اي را بين نيروهاي داخلي فراهم مي كند و با ويژگي هاي ثبات در زندگي مانند صلح، تناسب و هماهنگي، احساس ارتباط نزديك با خويشتن، خدا، جامعه و محيط مشخص مي شود و كاركرد رواني و سازگاري فرد را تقويت مي كند. از جمله كاركردهاي آن برخورداري از حس پذيرش، احساسات و تفكرات مثبت و سازنده است كه طي يك فرآيند پويا حاصل مي آيد. هدف ما در اين پژوهش، بررسي ارتباط سلامت معنوي و افسردگي در افراد بوده و با استفاده از بررسي متون و منابع مكتوب انجام شده است. اين تحقيق توصيفي تحليلي بر مبناي كتب علمي و آيات و روايات انجام شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از نقش موثر سلامت معنوي بر كاهش ميزان افسردگي در افراد و به ويژه بيماران است. سلامت معنوي بر كاهش افسردگي مؤثر مي باشد و اعتقادات و باور هاي اسلامي و معنوي عامل مؤثر و سازنده‌اي براي رسيدن به سلامت روان و در پي آن كاهش ميزان افسردگي در افراد است. به طوري كه غفلت از ياد خدا، يعني از دست دادن يكي از مهم‌ترين ابزار آرامش انسان كه در نهايت منجر به ايحاد افسردگي در افراد مي شود و همان طور كه در آياتي از قرآن مجيد داريم: «ألا بِذِكرِ اللهِ تَطْمَئنُّ الْقُلُوبِ» كه اين آرامش ايجاد شده از طريق معنويت و ياد خدا در نهايت باعث رفع افسردگي از شخص مي شود. همچنين با مطالعۀ كتب ديني پي مي بريم كه معصومين تمام مطالب روانشناسي كه امروز بعضي غربي‌ها به درست يا غلط بيان كرده‌اند چندين قرن پيش به درستي بدور از هر گونه انحراف فكري بيان كرده‌‌اند و كاملاً مطابق با اسلام ناب محمدي(ص) بوده است. در نهايت مي توان گفت كه سلامت معنوي، افزايندۀ آرامش فرد و كاهش دهندۀ ميزان اضطراب اشخاص است كه با توجه به آيات قرآن و روايات حضرات معصومين اين مهم قابل اثبات است