بررسي ارتباط روزه داري در خانم‎هاي باردار و وزن كم هنگام تولد نوزاد

سابقه و هدف: روزه داري درطول بارداري موضوع قابل بحث و پيچيده اي است و با توجه به مزاياي ذكر شده در متون اسلامي براي روزه، هر فرد مسلمان از جمله زنان باردار به اداي اين فريضه گرايش زيادي دارند. اما مشكلي كه بسياري از زنان باردار و متخصصان زنان با آن مواجه هستند. نگراني زنان باردار درخصوص عواقب احتمالي روزه داري بر سلامتي جنين مي باشد. اين مطالعه با هدف ارزيابي ارتباط روزه داري مادران در ماه رمضان بر وزن هنگام تولد نوزاد اجرا شد. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت مقطعي در دو بيمارستان شهر كاشان كه خانم‎ها براي زايمان به آنجا مراجعه مي‌كردند، انجام شد. خانم هايي كه ماه مبارك رمضان مصادف با حاملگي آن‎ها بود وارد مطالعه شدند. كساني كه سابقه اختلال سيستميك، حاملگي چند قلويي، مصرف مواد مخدر، سيگار و الكل‎ داشتند از مطالعه خارج شدند. در اين مطالعه، از روش نمونه گيري غير تصادفي استفاده و از پرسشنامه به منظور جمع آوري داده‎ها استفاده شد. پرسشنامه شامل سه بخش: اطلاعات دموگرافيك، اطلاعات مربوط به زنان، و اطلاعات مربوط به روزه بود. خانم‎ها به گروه مورد (خانم‎هاي داراي نوزاد با وزن كم تر از 2500 گرم در هنگام تولد) و گروه شاهد (خانم‎هاي داراي نوزاد با وزن بالاتر از 2500 گرم) تقسيم شدند با توجه به تعداد روزهاي روزه داري، افراد به سه گروه (10-0 روز)، (20-11روز) و (30-21روز) تقسيم شدند. داده‎ها پس از جمع آوري براي تجزيه و تحليل وارد برنامۀ SPSS‎ ورژن 16 شد. از آزمون‎هاي t ﻣﺴﺘﻘﻞ، آﻧﺎﻟﻴﺰ وارﻳﺎﻧﺲ ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ و ﻣﺠﺬور ﻛﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. P-value كمتر از 0.05 از نظر آماري معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: تعداد 19 خانم داراي نوزاد LBW (گروه مورد) و تعداد 481 خانم باردار با وزن نوزاد بالاي 2500 گرم در گروه شاهد قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن خانم حامله، سن همسر، تعداد حاملگي، سن حاملگي در زمان ماه مبارك رمضان، جنس نوزاد و سابقه نوزاد با وزن كم هنگام تولد مشابه بودند. در گروه مورد BMI خانم‎ها به صورت معني داري كمتر از گروه كنترل بود. همچنين وزن در هنگام زايمان نيز در گروه مورد كمتر بود. ولي دو گروه از نظر ميزان وزن گيري با يكديگر اختلاف معني داري نداشتند. در گروه مورد فراواني نوزاد Preterm، 26.3% بود در حالي كه در گروه شاهد 5.6% از نوزادان Preterm بودند. در گروه مورد 57.8% از خانم‎هاي باردار تقريبا تمام ماه مبارك رضان را روزه بودند (بيش از 20 روز) و 68.4% به صورت متوالي روزه مي‌گرفتند. در حالي كه در گروه شاهد 29.3% از خانم‎ها بيش از 20 روز روزه بودند و تنها 35.6% از آن‎ها به صورت متوالي روزه گرفته بودند. مصرف سحري نيز در گروه مورد به طور معني داري كمتر از گروه كنترل بود. نتيجه گيري و توصيه ها: يافته‎هاي اين مقاله نشان داد كه به نظر مي رسد روزه داري با طول روز بالاي 12 ساعت ( 6 ماه اول سال) و تعداد روزهاي بالاي 20 روز مي‌تواند باعث افزايش تولد نوزادان با وزن كم هنگام تولد گردد، ولي تعميم اين نتايج نيازمند مطالعات بيشتر و با حجم نمونۀ بزرگتر است.