شيوع افسردگي در طلاب مدارس علميه شهر بيرجند در سال1394

بررسي شيوع افسردگي در طلاب مدارس علميه كه روحانيون آينده خواهند بود و در عرف جامعه داراي ويژگي‌هاي اخلاقي منحصر به فردي هستند و اكثريت افراد جامعه چه در محيط كار و چه در مدرسه و دانشگاه در دوران تحصيل و چه در محيط اجتماع با آنان سروكار داشته و از آنها تأثير مي‌گيرند از اهميت ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين شيوع افسردگي در طلاب مدارس علميه شهر بيرجند در سال1394 انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي پس از هماهنگي با مسئولين مربوطه به سه مدرسۀ معصوميه، رضويه و نرجس در سال 1394 مراجعه شد و ليست طلاب در حال تحصيل در آن مدارس درخواست شد تعداد 108 طلبه به شيوۀ تصادفي ساده انتخاب شدند و پس از توجيه اهداف طرح فرم اطلاعاتي مشخصات دموگرافيك و پرسشنامۀ افسردگي بك 21 سوالي را تكميل كردند. داده‌‌ها پس از جمع آوري وارد نرم افزار spss نسخه 15 شده و با استفاده از تست آماري آزمون t مستقل در سطح معني¬داري 05/0=α مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: تعداد 108 نفر از طلاب مدارس علميۀ شهر بيرجند با ميانگين سني 6/3±6/21 در اين مطالعه شركت كردند. اكثريت مرد (8/76%) 83 نفر بوده و در گروه سني 18تا 22 سال(44/0%)48 نفر قرار داشتند. اكثريت مجرد(6/67%)73 نفر بودند و 1/76% يعني 82 نفر بومي بودند. ميانگين نمره افسردگي 38/10±59/13 با حداقل 0 و حداكثر 38 بود. (6/54%)59 نفر بدون افسردگي ،(6/17%)19 نفر افسردگي خفيف،(5/18%)20 نفر داراي افسردگي متوسط و (3/9%)10 نفر داراي افسردگي شديد بودند. ميانگين نمرۀ افسردگي در طلاب خانم بيشتر از آقايان طلبه، در افراد متاهل بيشتر از مجرد و در افراد بومي بيشتر از غيربومي بود ولي اين تفاوت¬ها از نظر آماري معني دار نبود.(05/0 p) نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه هر چند اكثريت طلاب بدون افسردگي بوده يا افسردگي خفيف داشتند ولي شيوع افسردگي متوسط و شديد در طلاب مدارس علميۀ شهر بيرجند نسبتاً بالا بوده كه نياز به برنامه¬ريزي در جهت ارتقاي سلامت روان و راهكارهاي كاهش افسردگي در اين گروه از جمله ايجاد مراكز مشاوره، كارگاه¬هاي مهارت زندگي و كنترل استرس توسط مسئولين احساس مي‌شود.