تبيين فلسفي حق بر سلامت

بنياد فلسفي حقوق بشر مبتني بر نظريه قانون طبيعي است. بر اساس اين نظريه، نفس انسان داراي مراتب سه ‌گانۀ نباتي، حيواني و ناطقه است. با توجه به ظرفيت‌ هاي وجودي انسان در هريك از مراتب نفس و نيز با التفات به فلسفۀ آفرينش انسان، يعني مقام والاي انسان كامل، عقل عملي بشر دستورالعمل ‌هايي را صادر مي ‌كند. اين فرمان ‌ها محتواي قانون طبيعي را بيان مي ‌كنند. از هريك از قوانين طبيعي يك يا چند حق طبيعي بشر به‌دست مي ‌آيد. حق بر سلامت از جملۀ حقوق طبيعي بشر در مرتبۀ نباتي نفس است. اين حق از اولين گزاره قانون طبيعي در مرتبۀ نفس نباتي انسان به‌دست مي‌ آيد. مفاد فرمان عقل عملي كه حق سلامت از آن به ‌دست مي ‌آيد، عبارت است از: «هر فرد براي ادامۀ حيات خود بايد شرايط رشد مناسب و سلامت خويش را فراهم كرده و از خود در برابر بيماري ‌ها مراقبت كند.» اين فرمان قانون طبيعي داراي دو بخش است. از بخش نخست اين فرمان، حق طبيعي بشر بر سلامت فهميده مي ‌شود. اين حق هم بر داشتن سلامت و هم بر حفظ آن از هر راه ممكن تأكيد مي ‌كند. حق سلامت هم سلامت جسماني و هم سلامت رواني را دربرمي ‌گيرد.