بررسي رابطۀ اضطراب با نوع و ميزان استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي در دانش آموزان

يكي از عوامل تهديد كنندۀ سلامت روان، افزايش استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي در ميان قشر دانش آموز است. با توجه به اينكه استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي در دانش آموزان مسئله‌اي رو به افزايش است، اين پژوهش به بررسي رابطۀ ميان اضطراب با نوع و ميزان استفاده از بازي‌هاي رايانه‌اي در دانش آموزان مي‌پردازد. روش پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است. جامعۀ آماري آن شامل كليۀ دانش آموزان 8 تا 11 سالۀ ساكن شهر كرمانشاه است كه 52 نفر به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامۀ مقياس چندبعدي اضطراب كودكان مارچ و همكاران و پرسشنامۀ ميزان و نوع بازي‌هاي مورد استفاده توسط دانش آموز جمع آوري شده است. داده‌ها از طريق ضريب همبستگي اسپيرمن و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تحليل شد. نتايج نشان داد كه ميان ساعات بازي و اضطراب دانش آموز همبستگي مثبت وجود دارد. همچنين ميانگين اضطراب دانش آموزاني كه بازي رايانه‌اي فوتبال را انجام مي‌دادند از ديگر دانش آموزاني كه انواع ديگر بازي‌ها را انجام مي‌دادند، بيش تر بود. ميانگين اضطراب دانش آموزاني كه بازي‌هاي سبك استراتژيك را انجام مي‌دانند، نيز از ديگر دانش آموزان كم تر بود.