بررسي شخصيت لعل شهباز قلندر و عقايد آن

اين تحقيق درباره يكي از شاخه‌هاي عرفان كاذب، تصوّف در پاكستان نوشته شده است. تصوّف مورد مطالعه در اين مقاله يك ايدئولوژي مخصوصي است كه عده‌اي تحت شرائط خاص زندگي براي بدست آوردن حقايق ماوراء طبيعت از غير راه عقل و برهان از طريق كشف و شهود و پشت پا زدن به تمام لذايذ دنيا و خواسته‌هاي نفساني و تحمّل مشقات و شكنجه‌هاي جسماني و انجام مراسم خاص پيروي مي‌كنند. هند از اوّل محيط مناسبي براي پرورش افكار صوفيانه بوده تا آنجا كه بعضي معتقد شده‌اند كه هند زادگاه اوليّه تصوّف بوده. فرقه‌هاي افراطي گوناكون تصوّف در اين سرزمين باستاني رشد كرده است؛ سبب اصلي اين، سفر تعداد زيادي از صوفيان به اين سرزمين است. يكي از اين صوفيان كه ترك موطن كرده و به اين سرزمين تشريف فرما شده عارف و صوفي معروف پاكستان لعل شهباز قلندر است. اسم اصلي وي محمد عثمان مروندي، ملقب به لعل شهباز قلندر بود. وي از كشور خودش آذربايجان به سند سفر كرد و هم آنجا از دنيا رفت. او از فرقه قلندريه كه يكي از شاخه‌هاي افراطي فرقه ملامتيه است، تعلق داشت. فرقه قلندريه يك فرقه منحرف تصوّف است كه در آن سه ركن اصلي وجود دارد؛ شريعت، طريقت و حقيقت. مطابق عقايد اين فرقه اگر كسي به وسيله طريقت به حقيقت كه ذات و اجب الوجود است، برسد ديگر نياز به شريعت ندارد. به همين سبب قلندران شريعت را پشت پا مي‌گذارند. يكي ديگر از رسم غير شرعي در بين پيروان اين فرقه رسم سماع است يك نوع موسيقي خاص همراه با رقص است براي رسيدن به مقام بي‌خودي. عقايد فرقه قلندريه و انديشه‌هاي لعل شهباز از راه‌هاي مختلف بين مردم پاكستان نفوذ پيدا كرده است. مريدان وي مرتكب اعمال و رسوم غير شرعي مثل گوشه نشيني، استفاده مواد مخدّر، دهمال(سماع)، ترك ازدواج... مي‌شوند كه با تعليمات اسلامي و سيره نبوي(صلي الله عليه وآله وسلم) هيچ سازگاري ندارد و مورد نقد اسلام قرار گرفته است. روشي كه در اين مقاله استفاده شده است روش ميداني و كتابخانه‌اي است علاوه بر اين از فضاي مجازي نيز استفاده شده است.