وضعيت هنر معنوي درجهان معاصر

معنويت و هنر روابط تنگاتنگ و مستحكمي دارند، به گونه اي كه بدون وجود امكانات ومعاني و حقايقي كه دين و معنويت در اختيار هنر قرار مي دهد. هنر جز پوسته اي ظاهري و محدود و منحصر شدن فعاليت و تجلي نبوغ بشري و در تهييج و تحريك احساسات مادّي و دنيايي نخواهد بود. از طرف ديگر، هيچ مقولۀ ديگري چون هنر نمي تواند لطافت و حقايق و معاني و معنويت حيات و ماوراءالطبيعه را معرفي مي نمايد. علي الرغم اين رابطه مستحكم بين معنويت و هنر، ابهامات و مضايق و پرسش ها و كاستي هاي فراواني در اين مقوله وجود دارد كه مقالۀ حاضر در پي رقع بخش كوچكي از آن هاست. از جمله اينكه: ماهيت هنر و معنويت در چيست؟ آيا ممكن است هنر راهي براي رسيدن به لقاءالله باشد؟ آيا هنر معنوي مي تواند راه حلي براي بهبود بخشيدن بحران معنويت در جهان معاصر باشد؟ براي پاسخ به اين قبيل پرسش ها، ابتدا با تعاريف و مفهوم شناسي از واژۀ هنر، معنويت و هنر معنوي، سعي در ايجاد يك نگرش كمي از معناي واقعي و همين طور معناي اصطلاحي اين واژگان، سريع تر از پيش امكان رهروي وصول به هدف صورت مي گيرد. و در ارتباط با پرداختن به ارتباط هنر و معنويت، ويژگي آن تمايزآن باهنرمادّي، بيشتر به معرفي اين مقوله پرداخته شده است كه يك نگرش جزئي تر از موضوع را به وجود مي آورد. و با وجود فقرمعنوي و اوضاع جهان معاصر در قسمت پاياني مقاله به نقش هنر در اين زمينه شده است پس به طوركلي ساختار مقاله اين گونه است: 1ـ مفهوم شناسي واژگان(ايجادنگرش كمي). 2ـ پرداختن به ويژگي، رابطه و تمايزات هنر(ايجادنگرش جزئي). 3ـ هنروجهان معاصر(كاربردهنرمعنوي درمعنويت سازي جهان معاصر). اميد است اين نوشتارمفيد واقع شود.