نقش و جايگاه زنان و كودكان در ادبيات داستاني دفاع مقدّس

جنگ تحميلي عراق عليه ايران اسلامي، يكي از فرهنگ‌سازترين جريان‌هاي تاريخ اين كشور است كه با وجود داشتن تبعات نادلپسند فراوان در زندگي مردم، موجب شكل‌‌گيري ژانر ادبي جديدي با عنوان ادبيات پايداري گشته است كه بازتابي از روحيات مردم در دفاع از آرمان‌هاي اصيل انقلاب، تلاش‌ها، مقاومت‌ها و از خود‌گذشتگي‌هاي ايشان در عرصه هاي مختلف دفاع مقدّس مي‌باشد. در اين ميان زنان با نقش عاطفي برجستۀ خود به عنوان هم‌فكر، همراه و همسر يك رزمنده ضمن ايجاد ثبات‌قدم و تقويت حسّ ايمان و اعتقاد عمومي در راستاي دفاع از تماميّت ارضي وطن، كاركردي غيرقابل انكار دارند. مي‌توان گفت يك زن در مقام همسر و مادر بهترين الگوي صبر و ايثار در ادبيات داستاني دفاع مقدّس است. علاوه بر آنها، تصويري كه در اين داستان‌ها از كودكان ارائه مي‌شود، نشان مي‌دهد كه ايشان نيز با درك صحيح از جنگ و اوضاع نابسامان موجود، در پيشبرد اهداف مقدّس دفاع ملّي نقش قابل توجّهي داشته‌اند. در اين مقاله سعي بر آن است كه به بررسي جايگاه و نقش زنان و كودكان در ادبيات داستاني دفاع مقدّس كه انعكاسي از واقعيّت‌هاي موجود جامعۀ زمان جنگ مي‌باشد پرداخته شود.