«امل قيصر و قصر امل» نقدمضموني و تطبيقي ادبيات مقاومت در دو شعر؛ «شعري براي جنگ» قيصر امين پور و «لاتصالح» أمل دنقل

اين مقاله، دو شاعر مسلمان متعهد، ملتزم، معاصر، قيصر امين پور، امل دنقل را در زمانه اي پر از ظلم و جور با دستاني تجاوزگرانه و تعدّي خواهانه به خاك وطن به كفّة نقد و بررسي مي نهد و صيد پاسخ در تور اين پرسش مي نهد كه آيا قرابتي و غرابتي ميان اين دو شاعر از دو قارّه و از دو زبان - فارس و عرب- هست؟! امكان‌ هم سفرگي و هم عناني اين دو شاعر تا كجاست؟! روش اين تحقيق، كتاب خانه-اي مبتني بر تحليل و توصيف آثار اين دو شخصيت به‌ويژه دو شعر اين دو سترگ مرد و مقايسه و مقارنة آن دو است و مهم ترين دستاورد اين پژوهش، اين دو شاعر را در دسته و رستة شاعران مقاومت و انديشمند شيفته ميهن قرار مي دهد، شاعراني كه دغدغة ميراث و سنّت دارند و به دستاوردهاي دنياي جديد و مدرن علاقه‌مند هستند، هر دو شاعر يك‌پا در سرزمين اسطوره هاي تاريخي دارند و يك‌پا در اقليم قهرمانان بومي؛ هر دو به نيكي به چرخش شعر در دوران معاصر چه در مضمون چه در قالب واقف‌اند. هر دو شاعر منتقد وضعيت موجود هستند گرچه قيصر جنگ را به‌مثابه واقعه عينيت يافته ميان ايران و عراق در شهر شاعر به تصوير مي كشد و خواهان خاتمه آن است ولي امل، جنگ را براي نقض صلح مي طلبد تا پيروزي هاي ازدست‌رفته معاهده صلح را اعاده كند.