استفاده از كنترل‌كننده فازي و مدلي عصبي به‌منظور تعقيب نقطه توان حداكثر در توربين بادي

امروزه يكي از زمينه‌هاي مهم در حوزه مطالعاتي مربوط به توربين‌هاي بادي، مسائل مربوط به افزايش كارايي و كنترل است. در اين راستا، كنترل تعقيب نقطه توان حداكثر، از مسائل مورد توجه در پياده¬سازي توربين‌هاي بادي است. براي اين منظور، الگوريتم‌هاي شناخته‌شده مختلفي وجود دارند. كنترل نسبت نوك پره، در مقايسه با ديگر الگوريتم‌هاي تعقيب نقطه توان حداكثر از بازدهي بيش‌تر و سرعت همگرايي بالاتري برخوردار است. ازين روي در اين تحقيق، كنترل‌كننده فازي جديدي ارائه شده است. اطلاعات مربوط به اختلاف مقادير نسبت سرعت نوك پره با مقدار بهينه آن ورودي كنترل‌كننده بوده است. خروجي كنترل‌كننده، مقدار سيكل وظيفه يك مبدل كاهنده را تنظيم كرده است. تنظيم برخط سيكل وظيفه متناسب با سرعت‌هاي مختلف باد، منجر به تنظيم سرعت روتور در مقدار بهينه‌شده و درنتيجه هدف كنترلي موردنظر، يعني تعقيب نقطه توان حداكثر، قابل‌دستيابي خواهد شد. از سويي، براي كاهش هزينه‌هاي ناشي از حضور سنسور باد، از يك شبكه عصبي مصنوعي به‌منظور تخمين سرعت باد استفاده‌شده است. براي ارزيابي عملكرد و تحليل روش پيشنهادي، از يك مدل شبيه‌سازي‌شده كامپيوتري به‌جاي توربين بادي متصل به بار مقاومتي استفاده‌شده است. نتايج مطالعات شبيه¬سازي روي مدل توربين نشان مي‌دهند كه راهكار كنترلي پيشنهادي به‌خوبي توانسته است باوجود تغيير شرايط مانند افزايش ميزان توان مصرفي، تغيير پارامترهاي سيستم و حضور نويز اندازه‌گيري، كارايي مناسب داشته باشد.