همزمان‌سازي اسيلاتورهاي گره سينوسي دهليزي(SA)و گره دهليزي بطني (AV) قلب با استفاده از الگوريتم بهينه‌سازي مجموعه‌ي ذرات (PSO)

در اين مقاله يك مدل از مدل‌هاي موجود براي سيستم‌هاي اسيلاتوري قلب در نظر گرفته شده است. مدلي كه بر روي آن تمركز شده است مدل وندرپل است. در مدل وندرپل دو سيستم اسيلاتوري موجود است كه به اسيلاتورهاي پيرو قلب (AV) و اسيلاتور فرمانده(SA) قلب مشهور هستند. در حالت كلي بايد اين دو اسيلاتور قلب از يكديگر پيروي كنند يعني اسيلاتورAV بايد اسيلاتورSA را دنبال كند. اگر اين هماهنگي بين سيگنالهاي SAوAV قلب از بين برود قلب عملكرد صحيح خود را از دست داده و سبب ناراحتي‌هاي قلبي مي‌گردد. در اين مقاله هدف اين است كه بتوانيم سيگنالهاي AVوSA قلب را در صورتي كه از يكديگر پيروي نكنند، همزمان يا هماهنگ كنيم. روش‌هايي كه اخيرا در زمينه همزمان‌سازي سيگنال‌هاي پيرو (AV) و فرمانده قلب(SA) با استفاده از مدل وندرپل ارائه شده اند شامل روش‌هاي كلاسيك از قبيل مد لغزشي، خطي سازي فيدبكي، روش كنترل تطبيقي و روش تئوري اندازه مي‌باشد. هدف اصلي كه در اين مقاله به آن پرداخته مي شود اين است كه آيا مي‌توان با استفاده از روش‌هاي هوشمند اين اختلالات را از بين برد و همچنين عملكرد روش‌ پيشنهادي هوشمند الگوريتم بهينه‌سازي مجموعه ذرات در مقايسه با روش‌هاي كلاسيك به چه صورت است. روش ارائه شده در اين مقاله، روش هوشمند با استفاده از الگوريتم بهينه سازي مجموعه ذرات است كه تا‌كنون از اين روش براي همزمان‌سازي اسيلاتورهاي قلب استفاده نشده است. پس از شبيه‌سازي ملاحظه گرديد كه الگوريتم بهينه‌سازي مجموعه ذرات (PSO) نسبت به ساير روش‌هاي كنترلي سريع تر عمل همزمان‌سازي را انجام مي‌دهد.