بازيابي اتصالات پوشش ـ محور به هنگام خرابي يك سنسور در شبكه هاي حسگر بي سيم داراي قابليت تحرك، مبتني بر يك سيستم فازي

درشبكه هاي حسگر بي سيم، سنسورها با محدوديت شديد منابع انرژي ومحدوديت قابليت اطمينان رو به رو هستند. به هنگام خرابي يك سنسور، بحث بازيابي اتصالات از دست رفته ناشي از اين خرابي، در كنار حفظ پوشش اوليه تحت نظر شبكه، يك امر كليدي و حياتي است. هدف اين مقاله استفاده از منطق فازي به منظور كنترل جا به جايي هاي لازم به منظور بازيابي اتصالات پوشش محور، در جهت كاهش ميزان از دست رفت پوشش شبكه است. با استفاده از سيستم فازي، علاوه بر اولويت دادن به حفظ بيشينه پوشش شبكه، از تاثير گذاري منسجم ساير پارامترهاي ورودي نظير انرژي، فاصله و تعداد همسايه ها نيز بهره مند خواهيم شد. از خروجي سيستم فازي، بر اساس مقادير وزن ها، بهترين گره كانديد براي جا به جايي انتخاب مي شود. آزمايش هاي انجام شده تاثير گذاري استفاده از قوانين فازي به منظور كاهش ميزان از دست رفت كلي پوشش شبكه، در زمان بازيابي اتصالات را نشان داده است و نسبت به DRFN بهبودهاي قابل توجهي حاصل شده است.