افزايش طول عمرشبكه با استفاده ازسيستم جايگزيني فازي، به هنگام خرابي يك سنسور درشبكه هاي حسگربيسيم داراي قابليت تحرك

درشبكه هاي حسگر بي سيم، به علت عدم دسترسي مستقيم به سنسورها، محدوديت منابع انرژي، خرابي هاي فيزيكي و ... بحث بازيابي اتصالات از دست رفته، پس از خرابي يك سنسور در شبكه از اهميت بالايي برخوردار است. انرژي مصرفي جهت انجام جا به جايي هاي لازم براي بازيابي اتصالات، همواره يكي از معيارهاي اساسي است. هدف اين مقاله طراحي سيستمي، جهت اولويت بندي گره هاي كانديد براي جابه جايي ، به گونه اي كه پراكندگي مناسبي از مصرف انرژي را روي كل سطح شبكه داشته باشيم، است. براي دست يابي به اين هدف، نيازمند تاثيرگذاري مناسب تمامي پارامترهاي مهم، جهت انتخاب گره مناسب براي جايگزيني با گره خراب شده هستيم. از سيستم فازي، جهت وزن دهي به همسايه هاي گره خراب شده يا گرهي كه محل آن در اثر جابه جايي خالي مانده است، استفاده خواهيم كرد. نتايج بدست آمده از آزمايش هاي انجام شده، پراكندگي متعادل مصرف انرژي در كل شبكه و عدم گير افتادن طولاني مدت در حلقه هاي كوچك را نشان داده است. اين امر، ضمن بازيابي اتصالات پوشش- محور، افزايش چشمگيري را در طول عمر شبكه نسبت به روش هاي قبل، بخصوص نسبت به روش پايه DRFN در پي داشته است.