شماره ركورد كنفرانس :
4269
عنوان مقاله :
تحليل برنامهريزي فرهنگي شهرهاي جهان
مطالعه: شهرهاي ونكوور و كينگستون
پديدآورندگان :
پور بشيرخالقي Bashirkhaleghipour313@gmail.com دانشگاه امام صادق (ع) , حسن
بشير Hbashir100@gmail.com دانشگاه امام صادق (ع) , دانشگاه محقق اردبيلي
كليدواژه :
تحليل برنامهريزي فرهنگي شهري , مدل تحليل سياستهاي فرهنگي , سياست فرهنگي , برنامه فرهنگي ونكوور , برنامه فرهنگي كينگستون
عنوان كنفرانس :
هشتمين جشنواره بين المللي برترين هاي پژوهش و نو آوري و دومين كنفرانس علمي مديريت شهري، جايزه جهاني تهران
چكيده فارسي :
برنامهريزي فرهنگي سبب ميشود تا نهادهاي عمومي خواستهها و ارزشهاي جامعه را به خوبي درك كرده و به تدوين سياستهاي مناسب بپردازند. تحليل برنامهريزي فرهنگي شهرها يكي از نيازهاي برنامهريزي و سياستگذاري فرهنگي در مطالعات تطبيقي به شمار ميآيد. تحليل سياستگذاري و برنامهريزي فرهنگي به منظور دستيابي به تفكر و انديشههاي حاكم بر فرهنگ جامعه، مسائل فرهنگي و راهحلهاي متفاوت است. همچنين امكان مقايسه ميان حوزههاي سياستي فرهنگ در شهرها را فراهم ميكند و نيز ميتواند ما را به درك صحيحي از اشتراكات موجود در رويكردهاي موجود در برنامهريزي شهرها برساند.
در اين مقاله با استفاده از «مدل تحليل سياستهاي فرهنگي» به تحليل برنامهريزي فرهنگي دو شهر ونكوور و كينگستون در هفت مؤلفهي اصلي برنامهريزي و سياستگذاري فرهنگي شهري با محوريت نگرش برنامهريزان به عرصهي فرهنگ و حوزهي برنامهريزي و سياستگذاري فرهنگي، پرداخته شد.
چكيده لاتين :
Cultural planning Causes that public institutions as well understand aspirations and values of society and to formulate appropriate policies to pay. Analysis of urban cultural planning is one of the needs of cultural policy in comparative studies. Cultural policy analysis in order to achieve the dominant thought on culture of society, cultural issues and solutions vary. It is also provides to compare the cultural policies in urban areas and it can help us to understand the similarities in approaches to urban planning.
In this article by using the “analysis of cultural policies model”, we pay to analysis of cultural planning of cities of Vancouver and Kingston with the seven main components and according to attitude of planners in the field of culture and cultural planning.