عنوان : سبك زندگي اسلامي و جايگاه آن در مديريت شهري

دنياي مدرن داراي متني فرهنگي است كه درآن عناصر فرهنگي به منصه ظهور مي رسند وتمام تعاملات اجتماعي وكنش هاي افراد در اين بستر فرهنگي شكل مي گيرندو معنا مي شوند. اين مقاله به تبيين اين تعاملات كه خود موجب پديداري سلايق فردي و سبك زندگي افراد مي شود با رويكرد ديني و جامعه شناختي مي پردازد.در اين مقاله سعي شده تا ضمن اشاره به سبك زندگي و جايگاه آن در مديريت شهري ،تعريفي از سبك زندگي اسلامي ولزوم تحول آن بيان شود.در حقيقت نيل به جايگاه حقيقي سبك زندگي وزمينه سازي تمدن نوين اسلامي ،عوامل متعددي بايد حضور داشته باشند وهم قالب ها و شيوه هاي مختلفي مورد نياز هستند. عوامل و بازيگران اصلي سبك زندگي را مي توان سه دسته تقسيم نمود. گروه اول شامل مسئولان ونهادهاي دولتي و حكومتي است، گروه دوم نخبگان و نهادهاي غير دولتي و گروه سوم توليد كنندگان و بازار مي باشد.در واقع با به كارگيري مفهوم سبك زندگي و ژرف انديشي وتعميق درباره مفهوم آن مي توان از هنجارهاي پنهان كه در اذهان،باورها و رفتارهاي مردم يك جامعه قابل مشاهده است ، سردرآورد واز جهت گيري ها و الگوهاي موجود يا در حال شكل گيري آتي جامعه، به نحو واقع بينانه اي تفسير به دست داد. بررسي ها نشان ميدهد، به تدريج كه محيط و تعاملات اجتماعي انسان از جامعه سنتي فاصله مي گيرد سبك زندگي مدرن بيشتر متجلي مي شود و در جامعه ايران كه فرهنگ مذهبي غالب است، الگوي سبك زندگي مدرن و مصرفي موجب تقابل گرديده است و پيامدهايي را به همراه داشته است.