مقايسه سفال منقوش مثلثي محوطه هاي هخامنشي در شمال غرب ايران با تركيه

مهمترين سفالهاي رايج دردوره هخامنشي درمحدوده شمال غرب ايران ،سفالهاي منقوش است كه به سفالهاي منقوش مثلثي معروف هستند. اين سفالها براي اولين بارتوسط دايسون ازحسنلوبدست آمده وتاريخ آنها تاحدودي مشخص بوده واكثرمحققان تاريخ آنهارابه دوره هخامنشي منسوب مي دانند. تعريفي كه براي اين گونه سفالي ارائه شده تلفيق تكرارپذير خصوصيات متمايز ازقبيل رنگ ،شاموت ،تكنيكهاي شكل دهي وپرداخت نهايي فرم هاي سفالي شاخص وتكنيكهاي تزئيني است. اين سفالهاچرخساز ،سخت باپخت خوب وحاوي شاموت شن ريزيا ماسه ميباشد .رنگ اصلي هسته سفالها نخودي وقهوه اي است وسطح خارجي آنها اغلب داراي پوشش گلي به رنگ كرم مي باشد . ازاساسي ترين شاخصه هاي آنها بكارگيري نقوش هندسي به شكل مثلث ،مثلث هاي توپر وتوخالي هاشورخورده و متقاطع ،نقوش الماسي ،دالبري و هلالي ،اشكال پرندگان ، دايره اي ونقوش منحصربفرد به شكل درخت كاج است . رنگ نقوش شامل طيف رنگي قهوه اي ، قهوه اي تيره ،‌ارغواني ، قهوه اي مايل به قرمز ، قهوه اي روشن و قرمز مي باشد . تزئين بكار رفته در اين سفالها نقاشي است ، كه نقوش برروي لبه ظروف ، داخل لبه ، بدنه ظروف وبه مقدار كم برروي شانه ظرف مي باشد . فرم رايج ظروف منقوش كاسه ياكوزه است كه بيشتر درغالب كاسه بافرم گل لاله اي است . ازلحاظ فرم و شكل بانمونه هايي ازكاسه هاي دوره اورارتويي ، ماننا وماد داراي تشابهاتي هستند كه با نمونه هاي مشابه در سفالهاي يافت شده از تركيه مورد مقايسه قرار گرفتند كه نشانگر اين مسئله بود كه سفال هاي اين دوره در دو منطقه مذكور داراي تشابه شكلي و تزئيني بوده وتفكيك آنها ازيكديگر بخصوص در محوطه بهمن دژ مشكل است.داده هاي سفالي اين دو منطقه همگون است كه اين همانندي درشكل سفالها و تزئينات بكارگرفته شده ديده مي شود .