مطالعات انسان شناسي زيست فرهنگي و جمجمه سنجي (مطالعه موردي: ايرانيان مقيم در پاكستان)

انسان شناسي زيست فرهنگي شاخه اي از علم انسان شناسي است كه هدف آن مطالعه تغييرات زيست فرهنگي در جوامع انساني است. اصطلاح « نژاد» مدتهاست در انسان شناسي جاي خود را به «اختلافات انساني» داده و از اين رو، اين مطالعات بر همكنش اقليم، سازگاري با محيط زيست و رژيم غذايي تاكيد دارد. تمركز روي اين عوامل به بررسي بقاياي اسكلتي يافته شده از محوطه هاي پيش از تاريخ در مطالعات ديرين انسان شناسي كمك كند. مطالعه اختلافات انساني گروهي از ايرانياني كه بيش از يك سده است در پاكستان زندگي مي كنند و دليل تغييرات جسماني بويژه در نسل دوم و سوم آنها و شباهت با مردم آن سامان، سئوال اصلي اين مقاله است. جامعه آماري و شيوه مطالعه براي اين بررسي گزينش پنجاه نفر از ايرانيان مقيم و دانشجويان در پاكستان است كه جمجمه سنجي شده اند. اين مقاله سعي دارد با كمك داده هاي انسان شناسي زيست فرهنگي اين فرضيه را اثبات كند كه دو عامل آب و هوا و سازگاري با محيط زيست از يك سو و تغييرات رژيم غذايي از سوي ديگر در اختلافات زيست فرهنگي مؤثرند. نتيجه نهايي اين مطالعه تهيه جداولي براي تكميل دانسته هاي انسان شناسي فرهنگي و جسماني منطقه است.