بررسي رابطه سلامت رواني فرزندان باسطح تحصيلات وشغل والدين

مقدمه و هدف: مادران شاغل و داراي تحصيلات بالاتر انتظارات بيشتري از فرزندان خود دارند و همين مسئله در كنار نحوه‌ي رفتار نامناسب موجب كاهش سلامت رواني فرزندان مي‌شود. هدف ازاين پژوهش رابطه سلامت رواني فرزندان با تحصيلات وشغل والدين مي باشد. روش: اين پژوهش ازنوع مطالعه توصيفي – همبستگي مي باشد. نمونه تحقيق 250 نفر از دانش آموزان بود كه با استفاده از روش خوشه‌اي تصادفي از نواحي آموزشي چهارگانه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ويژگي‌‌هاي جمعيت شناختي و پرسشنامه سلامت عمومي مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها شاخص هاي آماري نظير ميانگين و انحراف معيار، فراواني، آزمون رگرسيون و آزمون تي مستقل استفاده شده است. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون با ورود همزمان براي پيش‌بيني سلامت روان (كل) نوجوانان باتحصيلات والدين نشان مي دهد كه تحصيلات والدين با سلامت روان نوجوانان رابطه معني داري ندارد. بحث و نتيجه گيري: احتمال وجود دارد كه مادران شاغل وقت كمتري براي توجه به نيازهاي عاطفي و اجتماعي فرزندان خود صرف مي‌كنند. بنابراين فرزندان آن‌ها از سلامت رواني كمتري برخوردارند. پيشنهادميگرددكلاسهاي اموزشي مهارتهاي فرزندپروي و سلامت رواني فرزندان و عوامل مرتبط با آن براي والدين داير شده و سعي شود آگاهي والدين در اين زمينه افزايش يابد.