بررسي تأثير بازي‌هاي سنتي بر رشد اجتماعي كودكان پيش دبستاني شهر بيرجند1394

رشد اجتماعي مهمترين جنبه وجود هر شخص است. كودكان بدون رشد اجتماعي و داشتن مهارت‌هاي لازم قادر نيستند در تعامل اجتماعي با سايرين وظايف خود را انجام دهند. بنابراين بايد تعامل كودك با ديگران را به روش‌هاي مختلف افزايش داد يكي از اين روش‌ها بازي است ، لذا اين مطالعه با هدف بررسي تأثير بازي‌هاي سنتي بر رشد اجتماعي كودكان پيش دبستاني انجام شد. در اين مطالعه نيمه‌تجربي 50 نفر از دانش‌آموزان پيش دبستاني شهر بيرجند در سال 1394 كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي دو مرحله اي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (25 نفر) و كنترل (25 نفر) قرار گرفتند، شركت داشتند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه رشد اجتماعي واينلند (1953) بود. دانش‌آموزان گروه آزمايش به مدت 8 هفته هر هفته 2 جلسه (30-45 دقيقه‌اي) بازي‌هاي سنتي را انجام دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماريSPSS و آزمون‌هاي‌ آماري مجذور كاي، t مستقل و تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد ميانگين نمره رشد اجتماعي بعد از مداخله و پس از تعديل در كودكان گروه آزمايش نسبت به كنترل به طور معني‌داري بيشتر بود (001/0p ). ميانگين تغييرات نمره رشد اجتماعي قبل و بعد از مداخله در كودكان گروه آزمايش بر حسب متغيرهاي جنس، تحصيلات پدر و مادر و شغل پدر و مادر تفاوت معني‌داري نداشت. با توجه به نتايج مطالعه حاضر مي‌توان از بازي‌هاي سنتي به عنوان ابزار كمكي براي افزايش رشد اجتماعي در كودكان استفاده كرد.