بررسي انديشه هاي دريدا(ساختارگرايي) در زمينه تعليم و تربيت

اين مقاله به بررسي انديشه هاي دريدا در زمينه تعليم و تربيت پرداخته و كوشيده است تا در ابتدا ضمن معرفي دريدا و انديشه هايش، يك نگاه كلي به مباني فلسفه ساختار گرايي داشته باشد. بررسي ها نشان مي دهد كه انديشه هاي دريدا، رهنمود هايي را براي تعليم و تربيت در پي داشته است؛ از جمله اينكه هيچ كس نمي تواند اهداف، برنامه و روش هاي از پيش تعيين شده را بر فراگيران تحميل كند . اين فراگيران هستندكه با توجه به نيازها، علايق و توانايي خود به تعيين هدف مي پردازند و برنامه درسي متناسب با شرايط خود را تدوين مي كنند . هيچ روش برتري وجود ندارد و انتخاب يك روش وابسته به وضعيت خاص هر فرد و موقعيت يادگيري وي دارد . با وجود اين، مي توان استنباط كرد كه دريدا به تعليم و تربيتي انتقادي، عادلانه، چند فرهنگ گرا، جامع و منطقه اي بها مي دهد . همچنين، روش ساخت شكني و انتقادي را براي شرايط كنوني مناسب مي بيند . انديشه هاي تربيتي دريدا را مي توان از جهت، زير سؤال بردن ارز ش هاي اخلاقي، جزئي نگري بيش از حد، نفي تمام مرز بندي هاي موجود و نداشتن ملاك مشخص براي ارزشيابي، زير سؤال برد .