بررسي رابطه بين تعهد سازماني و رضايت شغلي با دلبستگي شغلي دبيران

دلبستگي شغلي عامل اساسي در زندگي كاري اغلب مردم مي باشد. به عنوان يك نگرش، عامل اساسي در به حداكثر رساندن اثربخشي سازماني است و رضايت شغلي مهم‌ترين متغير در حيطه رفتار سازماني محسوب مي‌شود و عاملي براي افزايش كارايي و احساس رضايت فردي كاركنان است. دلبستگي شغلي با انگيزش و خشنودي شغلي رابطه تنگاتنگي دارد و تعهد شغلي كاركنان يك سازمان موجب افزايش سرمايه اجتماعي آن سازمان مي شود نظر به اهميت دلبستگي شغلي در سازمان در اين پ‍ژوهش، رابطه بين رضايت شغلي و تعهد سازماني با دلبستگي شغلي دبيران آموزش و پرورش شهرستان تربت حيدريه بررسي شده است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دبيران شهرستان تربت حيدريه تشكيل مي دهند كه تعداد آنها 350 نفر مي باشد. براساس جدول كرجسي و مورگان، تعداد 150 نفر از آنها به صورت تصادفي ساده به عنوان نمونه آماري انتخاب خواهند شد.پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي بوده و به صورت ميداني انجام مي گيرد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي دلبستگي شغلي( كانگو) و رضايت شغلي (بري فيلد و روث) پرسشنامه تعهد سازماني )آلن و ماير( استفاده مي شود. براي سنجش روايي پرسشنامه از روايي محتوي و براي سنجش پايايي پرسشنامه از آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي آزمون فرضيات تحقيق نيز از آزمونهاي همبستگي اسپيرمن، من ويتني و كروسكال واليس استفاده شد.