بررسي رابطه بين مهارت تفكرانتقادي و مهارت استدلال و پرسش گري دانش آموزان

اين پژوهش با هدف شناخت بررسي رابطه بين مهارت تفكرانتقادي و مهارت استدلال و پرسشگري دانش آموزان دبستاني انجام شد.جامعه آماري اين پژوهش كليه ي دانش آموزان پسر پايه سوم تا پنجم ابتدايي مدرسه شاهد ناحيه دو شهر اروميه كه تعداد540 نفر بودند،مي باشد.در جمع آوري داده ها،از شيوه ي آزمون سنجش تفكرانتقادي رابرت انيس و شيوه ي سنجش توانايي پرسش گري رابرت فيشر استفاده وضريب اعتبار و پايايي آن محاسبه شد. جهت طبقه بندي داده ها از آمار توصيفي و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون لون و باكس وآزمون ويلكزلامبدا و تحليل مقايسه ي ميانگين تي تست و آزمون ضريب همبستگي پيرسون درسطح معناداري 5درصدصورت گرفت. پژوهش حاضر مبتني بر فرض رابطه بين مهارت تفكرانتقادي و مهارت استدلال و پرسشگري دانش آموزان پسر مقطع دبستان است كه براي بررسي رابطه از روش آزمايشي پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. يك كلاس ده جلسه اي هفته اي دو جلسه تشكيل شد و از روش كلاس داري به شيوة حلقۀ كندوكاو شارپ ليپمن و از داستانهاي فكري فليپ كم و رابرت فيشر بهره گرفته شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين مهارت تفكرانتقادي و مهارت استدلال و پرسشگري دانش آموزان رابطه معناداري وجود دارد.