رابطه سبك‌هاي فرزندپروري و خود كارآمدي با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه نمونه شهرستان تربت‌حيدريه

پژوهش حاضر با هدف تعييين رابطه شيوه‌هاي فرزند پروري و خودكارآمدي با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه نمونه شهرستان تربت‌حيدريه در سال تحصيلي 91-90 انجام گرفته شد. پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. نمونه آماري شامل 303 دانش‌آموز مي‌باشد. نمونه پژوهش با سه پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شرر و همكارانش، انگيزه پيشرفت تحصيلي هرمنس و شيوه‌هاي فرزندپروري بامريند( تكميل شده توسط والدين ) آزمون شدند، داده‌هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و آزمون رگرسيون و پيرسون و تحليل مسير تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه سبك‌هاي فرزندپروري سه گانه (مستبدانه، مقتدرانه و سهل گيرانه) و خودكارآمدي عمومي قادر به پيش بيني انگيزهٔ پيشرفت تحصيلي مي‌باشند. (01/0 P و 05/0 P). همچنين مشخص شد كه سبك‌هاي فرزند پروري هم قادر به پيش بيني خودكارآمدي عمومي و هم قادر به پيش بيني انگيزهٔ پيشرفت تحصيلي مي‌باشند. و نيز رابطهٔ مثبت و معناداري بين انگيزهٔ پيشرفت تحصيلي و خودكارآمدي عمومي يافت شد. (01/0 P). در نهايت مشخص شد كه خودكارآمدي عمومي ميانجي گر قويي براي وجود ارتباط بين سبك‌هاي فرزند پروري و انگيزهٔ پيشرفت تحصيلي نمي‌باشد.