مقايسه عملكرد پيش بيني در شرايط انسداد فضايي بين تكواندوكاران نخبه و غير نخبه

The comparison of performance prediction in the spatial occlusion in elite and non-elite taekwondo players

هدف از پژوهش حاضر مقايسه عملكرد پيش بيني در شرايط انسداد فضايي بين تكواندوكاران نخبه و غير نخبه بود. جامعه آماري اين مطالعه كليه تكواندوكاران مرد با ميانگين سني سال حاضر در تيم هاي ملّي، باشگاه هاي حاضر در ليگ و مسابقات كشوري در سال 1394 تشكيل داد كه از ميان آنان 20 تكواندو كار (10 نخبه و 10 غير نخبه)، بصورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شد. در اين تحقيق از چك ليست اطلاعات فردي، فرم ثبت داده ها و خطاها، نرم افزار شنيداري-ديداري ادوب پريمير و نرم افزار مخزن تصاوير بعنوان ابزار استفاده شد. تصاوير با انسداد فضايي مشخص (حذف سر، تنه و پا)، به آزمودني ها جهت تشخيص، پيش بيني و پاسخ ارائه شد. اطلاعات با استفاده از تحليل واريانس دو عاملي (سطح مهارت × انسداد)، با اندازه گيري مكرر در عامل انسداد، تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد بين پيش بيني تكواندوكاران نخبه و غير نخبه در شرايط انسداد فضايي تفاوت معناداري وجود دارد (000/0p ) و پيش بيني ورزشكاران نخبه نسبت به غير نخبه بطور معناداري بهتر است. بدون توجه به سطح نخبگي، بين ميانگين خطاي پيش بيني تكواندوكاران در سه شرايط انسداد فضايي پا، سر و تنه، تفاوت معناداري وجود داشت. به اين صورت كه خطاي پيش بيني تكواندوكاران در انسداد فضايي پا بطور معناداري از انسداد سر و تنه بيشتر و خطاي پيش بيني در انسداد فضايي تنه بطور معناداري از انسداد سر بيشتر بود. بطور كلي، پا مهم ترين بخش بدن، نسبت به تنه و سر، در پيش بيني معنادار ضربه پا تكواندكاران مي باشد.