شماره ركورد كنفرانس :
4275
عنوان مقاله :
بررسي اثر 8 هفته تمرينات ويژه هوازي بر فاكتورهاي التهابي درزنان يائسه با فشارخون بالا
عنوان به زبان ديگر :
The effect of 8 weeks especially aerobic exercises on inflammatory factors in postmenopausal women with high blood pressure
پديدآورندگان :
محمديان افسانه mohamadiyan.af@gmail.com دانشگاه غير انتفاعي شمال , اسماعيل زاده طلوعي محمد رضا r.toloee@yahoo.com دانشگاه غير انتفاعي شمال
كليدواژه :
تمرينات هوازي , پرفشارخوني , فاكتورهاي التهابي
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تحولات علوم ورزشي در حوزه سلامت، پيشگيري و قهرماني
چكيده فارسي :
كنترل فاكتورهاي التهابي بعنوان عوامل خطرزا بيماريهاي قلبي-عروقي منجمله فشارخون از اهداف تحقيقات گسترده اي بوده است كه در اين بين روشهاي غير دارويي مانند تجويز فعاليتهاي بدني منظم مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثرات 8 هفته تمرينات هوازي ويژه بر روي سطوح CRP وفيبرينوژن استراحتي درزنان يائسه با فشارخون بالابوده است.
مواد و روش ها: 24 نفر از زنان فشار خوني شهرستان آمل( با ميانگين سن8.3±55.5 سال، قد 6.9±154.6 سانتي متر، وزن 16.8± 78.1 كيلوگرم و شاخص توده بدن 7.5±32.7 كيلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفي به دو گروه تمرين هوازي(12=n) و گروه كنترل(12=n) تقسيم شدند. تمرينات به مدت 8هفته و هفته اي سه جلسه باشدت 45تا70درصد حداكثرضربان قلب، انجام شد. مقادير CRP و فيبرينوژن پلاسماپيش شروع برنامه تمريني و 48 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين(پس از هشت ) در هر دو گروه با خونگيري از آزمودني ها اندازه گيري شدو با استفاده از آزمون آماري تي مستقل و وابسته دادهها مورد تجريه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: درتحقيق حاضرپس از 8 هفته تمرينات هوازي، ميزان فشارخون سيستول در گروه تمرين كاهش وكنترل افزايش يافت كه اين تغييرات معني دار بود(0/05 P) و همچنين ميانگين تغييرات بين دو گروه تفاوت معني داري وجود داشته است، اما تغيير معني داري در فشار خون دياستولي مشاهده نشد(0/210=P). همچنين غلظت فيبرينوژن درگروه در دو گروه تغيير معني دار نداشته است(0/209=P). اگرچه در مقاديرCRPگروه تمرين كاهش مشاهده شده است، ولي اين تغييرات در هر دو گروه معني دار نبوده است. اما ميانگين تغييرات غلظت CRP(اختلاف بين مقادير پس آزمون و پيش آزمون) بين دوگروه تمرين و كنترل تفاوت معني دار داشته است (0/041=P). بعلاوه اگرچه تغييرات غلظت كلسترول بين دو گروه معني دار نبوده است(0/068=P)، ولي در گروه تمرين كاهش معني داري در مقدار كلسترل مشاهده شده است (0/010=P). در نتيجه، به نظر مي رسد اجراي تمرينات هوازي عاملي كارآمد در كاهش فشار خون سيستولي وبهبود در مقادير برخي از پروتئينهاي التهابي مرحلة حاد در افراد با فشار خون محسوب شود.