تاثير 8 هفته فعاليت هوازي برسطوح انسولين زنان چاق يائسه

Effect of 8 weeks aerobic exercise on insulin levels in obese and postmenopausal women

شيوع چاقي به ويژه در زنان بزرگسال در چند دهه اخير افزايش نگران كننده اي داشته است. بافت چربي از طريق توليد و ترشح تعدادي پروتئين غير طبيعي از جمله لپتين، آديپونكتين و رزيستين در ايجاد مقاومت به انسولين نقش مهمي دارد. روش كار: اين مطالعه در سال 1394 در شهر تبريز انجام شد كه در آن 20 زن يائسه چاق به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه تجربي(10 نفر) و كنترل (10 نفر) قرار گرفتند. پروتكل تمرين شامل انجام تمرينات هوازي به تعداد سه جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بود. بدنه تمرين هر جلسه شامل دويدن آرام با شدت 60 تا 75 % حداكثر ضربان قلب و به مدت 20 دقيقه بود. قبل و بعد از دوره تمريني، خونگيري انجام شد و داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل و همبسته تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري بين دو گروه كنترل و تجربي در ميزان شاخص انسولين وجود ندارد. اما انجام تمرينات هوازي باعث كاهش معنادار شاخص توده بدن ، وزن بدن ، نسبت محيط كمر به لگن، درصد چربي بدن و افزايش معنادار حداكثر اكسيژن مصرفي شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل شده، مي توان گفت انجام 8 هفته تمرينات هوازي بر ميزان انسولين پلاسماي زنان چاق يائسه تاثيري ندارد. با اين حال ، براي اطمينان از نتايج پژوهش حاضر، انجام تحقيقات بيشتر ضروري است .